વિનય સાથે સંવાદ

Vinay: hi
Akhil: hi
Vinay: savare vaat adhuri rai gai
Akhil: ha … bolo
Vinay: suarabh shah na “jelna anubhavo” column sandesh ma aave chhe ke band thai gai?
Akhil: mane khabar nathi… ame chhapa mangavta nathi !!!
Vinay: ??? !!!!  ahi malta nathi!
Akhil: એમાં નવાઇ પામવા જેવું કશું જ નથી
Vinay: media person chho, media thi kevi rite door rahi shako?
Akhil: મેરી મરજી !!!!!
Vinay: saras
Akhil: મને જે જોઇએ તે મેળવવાનુ … લોકો માગે તે નહી … મારી સાઇટ પર મેરી મરજી
Vinay: sachi vaat chhe
Akhil: લોકોની માગણી સંતોષવી કે નહી તે મેરી મરજી … ટીવી પર શુ જોવું કે નહી મેરી મરજી
Vinay: બીજાની મરજી પ્રમાણે ચાલવું કે નહીં તે પણ આપણી મરજીથી નક્કી થતું હોય છે ને?!
Akhil: બધા જ છાપાવાળા કહે કે વાચકોની જરૂરીઆત સિતોષવા અમે આવું લખીએ છીએ … પણ મને એવું લાગતું નથી
Vinay: સાચી વાત છે. આજે તમે અલગ મૂડમાં છો! ‘મેરી મરજી’ મૂડમાં!
Akhil: હમણાં જ બાળકો અને પત્નિ સાથે તિથલથી પાછા આવ્યા
Vinay: વાચકોની જરૂરીયાતને નામે પોતાની જરૂરીયાત સંતોષતા હોય છે.
Akhil: ગરમાગરમ ભજીયા … નાળીયેર પાણી …. ચણા જોરગરમ …
Vinay: સરસ
Akhil: અને ફૂદીના વાળી ચા
Vinay: વાહ્! નાળીયેર પાણી અને ચા?!
Akhil: આજે અખિલ રેડિયોએ ૭ કલાકની નોનસ્ટોપ સેવા આપી
Vinay: કોક્ટેલ!
Akhil: હું ચા નો જીવ … તૃપ્તિ અને બાળકો નાળીયેરપાણીવાળા
Vinay: ભુજમાં મારો એક મિત્ર છે. તેને મરડો છે તેને પણ આવું કોમ્બિનેશન ગમે છે!
Akhil: મને રસગુલ્લા અને ચાનું બહુજ સારુ વ્યસન છે
Vinay: અમે સાથે જઈ પહેલાં નાળીયેર પાણી પીએ, પછી ચા. હું કોઈ એકમાં કંપની આપું.
Akhil: મારી આ બે ચસ્તુઓની નબળાઇ સાચવીને જીવું છુ.
Vinay: રેડિયો = સરસ.
Akhil: મને ચા જ ગમે… ગમે તેટલી વાર…. ગમે તેટલી
Vinay: મને પણ. પણ હવે એસિડિટીના ડરે ઘરે પીવા મળતી નથી બહાર કોણ પૂછવાનું છે? 😉
Akhil: હું રોજ અઢી લીટર પાણી પી જાઉં છુ. એસીડીટી કી તો ઐસીતૈસી
Vinay: પાણીતો હું ય ઘણું પીઉં છું.
Akhil: જનરલ મોટર્સનો પાણી પ્રયોગ બહુજ પ્રચલિત થયો છે
Vinay: ચા સાથે બિસ્કીટનો શોર્ટકટ શોધી કાઢ્યો છે.
Akhil: તૃપ્તિ ચા સાથે પસંદ કરે પારલે જી
Vinay: રેડિયો માટે મેં તમને લિન્ક આપી’તી તે કામ આવી કે નહીં?
Akhil: હા તેનો અભ્યાસ કરીને … તેમાં થોડું મોડીફીકેશન કરીને ઉપયોગમાં લીધી
Vinay: સરસ … ચા કોઈદી ખાલી પેટે ન લેવી, એસિડિટી વકરે.
Akhil: ખરી વાત  … પણ પાણીનો મારો ચલાવી લેવો
Vinay: વલસાડના બીજા કોણ કોણ છે બ્લોગ જગતમાં? તમારા ધ્યાનમાં?
Akhil: હિના સીવાય બીજા નામ મને ખબર નથી
Vinay: ok
Akhil: અને મારે હિના સાથે ખાસ સંપર્ક નથી.
Vinay: સિદ્ધાર્થ શાહ..કદાચ વડોદરાના છે.
Vinay: હા મારી વાત થાય છે નેટ પર હિનાબેન સાથે. અમદાવાદના ઘણાં છે સુરતના પણ
Akhil: શરૂઆતમાં મારી પર રોજની એક બે પ્રસ્તુતી આવતી હતી … પણ તેમનો વિષય … અને તેમના જેવા વિષય પર બીજા ઘણાની વાતો સમજવામાં મને ફાવટ નથી
Vinay: ક્ચ્છી એક બહુ ઓછા છે… હું છું, ‘ધુફારી’ છે. નીતાબેન કોટેચા કદાચ કચ્છી છે.
Akhil: મેં થોડાના બ્લોગ પર એમના પરિચયના પેજ જોયા પછી એમ લાગ્યું કે…
બધા પોતે જે કામ કરે છે તેનો પરિચય વધારે આપે છે … પોતાને વીષે .. ઓછી જાણકારી લખે
Vinay: સારું અને સાચું અવલોકન છે.
Akhil: કેટલીક વાર તો તે વ્યક્તિની ઉંમરનો અંદાજ લગાવવામાં ભારે ગરબડ થઇ જાય તુંકાર કરી દઇએ ને ખબર પડે કે તે તો સાઇઠ ના છે !!!
Vinay: virtual world
Akhil: અને તમે કરીએ એટલે …… તે ત્રેવીસના નીકળે.
Vinay: હા! 🙂
Akhil: ચાલ્યા કરે .. પણ સરવાળે …. બધા મજબૂત અહમ વાળા ખરા હોં !!!
Vinay: ભાઈ સમજીને સંબોધન કરીએ અને બેન નીકળે (દા.ત.પ્રજ્ઞાજુ)
Akhil: કોકને પૂછીએ તો તરત જ ખોટું લાગી જાય… … એ હા….. એ પણ ખરું હોં.
Vinay: અહંને પોષવા માટે તો બ્લોગ બનાવ્યો હોય.
Akhil: આપણે આપણો આનંદ લઇને હાલતા થવાનું ….. આજે જ મેં મારા બ્લોગ પરથી કોમેન્ટનું બોક્ષ કાઢી નાખવાનો નિર્ણય લીધો છે…
Vinay: પહેલા કહેવાતું – આવ્યા છો તો જમીને જજો, હવે, આવ્યા છો તો કોમેન્ટ મૂકીને જજો! :0 🙂
Akhil: બરાબરને ? !!!
Vinay: ૯૯% બ્લોગર નેગેટીવ કોમેન્ટ સ્વીકારતા નથી. કોમેન્ટ અપ્રુવ ન કરે અને ઉપરથી દલીલ કરે. હું સ્વીકારું છું મારા બ્લોગ પર જોઈ શકો છો.
Akhil: અને પાછા કહે એમ કે મને તો મારી ભૂલ બતાડે તેમને માટે અહોભાવ જ હોય છે.
Vinay: હા મે નેગેટીવ કોમેન્ટ પર કોમેન્ટ કરવાનું ટાળ્યું છે. હું બધીજ કોમેન્ટ અપ્રુવ કરું છું.
Akhil: ૧૨૫ કરોડ … ભારતીયો … અને તેમાંના ૫ કરોડ ગુજરાતીઓ ….. અને તેમાંના ગણયા ગાંઠયા હજારેક બ્લોગરો …. જાણે આખી દુનિયા એમાં આવી જતી હોય..
Vinay: તેમાંથી એક્ટિવ ૧૦૦ ફક્ત. એમાંય વર્ડપ્રેસ/ગુગલ આ મફત સર્વિસ બંધ કરે તો આંગળીના વેઢે ગણી શકાય એટલા બચે.
Akhil: હાહાહાહાહાહાહા ……. 🙂
Vinay: મફતના રિસોર્સ મળે છે તેથી એકની એક કવિતા ચડાવ્યે રાખશે.
Akhil: સાચી વાત
Akhil: આજની આપણી આ વાત બ્લોગ પર મુકવા જેવી ખરી… ચાલો ત્યારે આજની વાત અહી અટકાવીએ.. ફરી કોક વાર મળશું.
આવજો.

3834 / ૨૯.૦૩.૨૦૦૯, રાત્રે ૯.૦૦

About અખિલ સુતરીઆ

મારા વિશે મારે કંઇક કહેવાનું હોય તો, .... થોડુ વિચારવું પડે. મને મારી ઓળખ કરાવે .... એવા એક જ્ણની તલાશમાં છું.
This entry was posted in રોજનીશી ૨૦૦૯. Bookmark the permalink.