જય સાથેનો સંવાદ

તા.7.2.2010 ના ગુગલ ટોકપર જય સાથે કરેલો સંવાદ … એઝ ઇટ ઇઝ કે વોઝ ? Jay Bhatt is online. Akhil: ભારતથી નમસ્તે Jay: નમસ્તે, અખીલભાઈ કેમ છો? Akhil: આજે રવિવાર … મા.ગુ.યા.નો બીજો તબક્કો બપોરે આરંભાશે. એકદમ મોજમાં. Jay: સરસ… Akhil: તમે ? પુસ્તકોની દુનિયાના માણહ છો કેમ ? Jay: તમારી સુંદર કાર્યવાહી ગુજરાતની જનતા એક નવો પ્રાણ અર્પી રહી છે ખરું,, પુસ્તકો, નવી Technology કેવી રીતે ઉપયોગ કરી રીસર્ચમાં આગળ વધી શકાય Akhil: સાચ્ચું કહું તો અખબાર, ટેલિવીઝન કે ઇન્ટરનેટની દુનિયામાં ચર્ચાતી વાતો વાસ્તવિકતાથી લાખો જોજન દૂર છે. Jay: વગે રે Akhil: મને અમારા આ અનુભવોની ઓડિયો બુક તૈયાર કરવામાં રસ છે. હું સારો લેખક નથી Jay: આ કદાચ સાચું આશે પણ હું તો માત્ર તમારી કુનેહ અને તમારા નવા નવા પ્રોજેક્ટ્સ વીશે વાંચીને લખું છું. બહુ સરસ વિચાર છે તમારો. Akhil: અને મારા લેખનમાં થતી જોડણીની ભૂલોને તમારા જેવા વાચકો સહિ લઇને મારા લખતા રહેવાની ટેવને ચલાવી લે છે. Jay: ખરેખર તો તમારી કાર્યવાહી મને ખુબ જ પ્રેરણા આપી રહી છે. Akhil: બાકી વર્ડપ્રેસ પર પ્રસિધ્ધ થતા સાહિત્યને સમજી શકવા જેટલો વિકસ્યો હોઉ એમ લાગતું નથી. મારું ભાષા જ્ઞાન મર્યાદિત છે. Jay: મારું પણ માર્યાદિત જ છે. Akhil: દિલથી જીવતો હોઉ એમ લાગે છે. દિમાગને તો આમેય ભારતમાં વાપરવાની હવે જરૂર જણાતી નથી. Jay: અમેરિકા આવ્યા પછી શરૂઆતના વર્ષો તો ખુબ જ મહેનતમાં ગયા Akhil: તમારે તો આજે શનિવારની સાંજ હશે ખરૂને ? Jay: દિલ, લાગણી અને પ્રેમ.. આ જ ખરી સંપત્તિ છે … હા..૧૦ વાગ્યા .. આજે ખુબા બરફ પડ્યો એટલે બપોર આખી બરફ કાઢવામાં ગઈ. Akhil: આમેય કોઇપણ દેશમાં ૧૮ થી ૪૦ વચ્ચેનો ગાળો સંઘર્ષમાય જ જણાયો છે. અને પાછા બધી જ જાતના સંશર્ષ એક સાથે…. સંઘર્ષ Jay: જો કે આ ગાળામાં ગુજરાતી માટે કઈ ફાળો અપાયો નહિ એટલે હવે શરુ કર્યું છે Akhil: આર્િક, સામાજિક, વ્યવસાયિક, Jay: સાચી વાત.. Akhil: જજયારે જયાં જેવીરીતે જેટલું દિલથી થાય તે જીવન. બાકી ઢસરડો Jay: મારા બ્લોગ ‘બંસીનાદ’ પર થોડું લખ્યું છે Akhil: લિંક આપોને Jay: http://bansinaad.wordpress.com અમેરિકા માં મારૂં વિદ્યાર્થી જીવન. ભાગ ૩.http://bansinaad.wordpress.com/2007/03/02/vidyaarthee-jeevan3/ http://bansinaad.wordpress.com/2007/02/20/vidyaarthe-jeevan2/ Akhil: સરસ Jay: અને http://bansinaad.wordpress.com/2007/02/16/vidya-jeevan/ Akhil: વિઠ્ઠલભાઇ ઝવેરીની ફિલ્મ બાદ તે સમયમાં ‘મહાત્મા‘ પરિક્ષા પણ લેવાતી … અમારી શાળામાંથી હું તેમાં પ્રથમ ક્રમે ઉત્તિર્ણ થયાનું સાંભરે છે. Jay: ખુબ સરસ… Akhil: ૧૯૬૫થી ૧૯૬૮ નો ગાળો કદાચ …ધો. ૮કે ૯ માં ભણતો. Sent at 8:45 AM on Sunday Jay: વડનગર પણ જવાના છો… Akhil: હા આ જ સપ્તાહમાં. Jay: તમારી સાઈટ પર જોયું. Akhil: ચાલો સરસ ….. મારી સાઇટ પર એકાદ મુલાકાતી તો આવ્યો …. થોડો હળવો જ રહું છું હોંકે ભાઇ. Jay: ઝાડના થડ પર …વાચવાની મજા આવી.. Akhil: ખરેખર ? Jay: સાચે જ… Akhil: ચાલો … તમારી મજામાં મારી મજા. તમને નવાઇ લાગશે …. કે જયારે હું અમારી યાત્રાનો વિગતવસર કાર્યક્રમ જણાવું છું ત્યારે પ્રતિભવ નથી મળતા … અને જે તે શહેરથી આગળ જતા રહિએ પછી લોકો બોલાવે કે ફોન કે.. Jay: બહુ જ સારું કાર્ય છે.. Akhil: ફોન કરીને સલાહ આપે કે ફલાણી જગ્યાએ આમને મળ્યા હોત તો સારુ થાત. Jay: તમારી નિષ્ઠાને લીધે જ આ શક્ય બને છે,.. Akhil: કામ તો ખબર નહિ કેટલું સારુ છે … પણ લોકોને મળવાનો અમને જે આનંદદાયક અનુથવ ભાય છે તે લખવા હું સમર્થ નથી એટલે જ ઓડિયો બુકનો વિચાર આવ્યો છે. Jay: ચોક્કસ લખો.. એક વાત કહું? તમારો આટલો સરસ બ્લોગ છે તો તમે પુતક પણ લહી જ શકો. તમારામાં થી બધા જ પ્રેરણા લે ચ્ચે.. તમે જરૃ ર્ લખો મારાથી બનતી મદદ કરીશ Akhil: એ ……………………… ભઇ, મને ધરતી પર રાખો. મારા બ્લોગ પર આવનારા લોકોની સંખ્યા બહુ મોટી તો નથી જ … એટલે હું પણ કેઝ્યુઅલીમનમાં આવે તે તેવી જ રીતે લખું છું. Jay: જુનમાં મારે ત્રણ પેપરછે.. ત્યાર પછી સાચી વાત તો લોકો ને હવે કુદરતી લખાણ વધારે ગમે છે… Akhil: તમારો સુવાનો સમય થાય એટલે કહેજો. Jay: ચાલો મારે જવું પડશે… ફરી વાતો કરીશું..તમારી ગુ.યા. ફરી એક વાર સફળ બને એવી હાર્દિક અભીલાષા Akhil: બાકી અહિ તો તુલસી, ફૂદીના અને આદુ વાળી ચા સાથે રવિવારની શરૂઆત કરી છે. Jay: સુવાનો તો હજી બાકી છે પણ મારે એક પ્રોજેક્ટ બાકી છે સરસ.. મને પણ ચા પીવાનું મન થઇ ગયું Akhil: આ વાત મારા બ્લોગ પર સંવાદ માં પ્રસિધ્ધ કરું ? એઝ ઇટ ઇઝ. Jay: ચોક્કસ.. Akhil: ચાલો ત્યારેફરી મળવા માટે અત્યારે આવજો સાથે અલવિદા. Jay:આવજો