ખબર

મને કયાં હતી ખબર,

કે ખબર સૌને છે.

આ તો પડી ખબર ત્યારે કે,

‘મિત્રે’ જયારે ખબર આપી,

કે,

ખબર હોય કે ખબર ના હોય,

હૈયું કહે તે ખબર હોય તેવા શબ્દે લખ્યે જાવ,

નાના પડતા આ ઉપવનમાં,

મસ્તીથી રહેતી ‘સખી’ એ

ખબર આપ્યા કે

ચૂપચાપ સહેવાને બદલે,

અંતરથી અંતરના ખબર વહેંચતા જાવ,

ત્યાં તો

ખબર એવાય આવે કે,

અલ્યા ઓય ‘અખિલ’

લે, હવે તુંય ‘આનંદ’થી લખતો થઇ ગયો ??

( બસ, આ તો એમ જ, ખબર પાડતાં ખબર પડી કે ….. હું ય !^&*()+| થઇ ગયો ??? )

About અખિલ સુતરીઆ

મારા વિશે મારે કંઇક કહેવાનું હોય તો, .... થોડુ વિચારવું પડે. મને મારી ઓળખ કરાવે .... એવા એક જ્ણની તલાશમાં છું.
This entry was posted in રોજનીશી ૨૦૦૯. Bookmark the permalink.