વાત અંતે ..

ટીપે ટીપે ટપકતાં કે
મૂશળધાર વરસાદમા,

ખળખળ ઝરણતી જતી કે
ધમધોકાર ધસમસતી નદીમાં,

વાત તો અંતે પાણીની જ છે.

ગંગા, યમુના કે સરસ્વતી …
તાપી, નર્મદા કે સાબરમતી …

મરણપથારીએ જો બે બુંદ ના મળે
તો ગ્રાઇપવોટરે ય ચાલી જાય.

ટીપે ટીપે જીવવું કે ધસમસતું મરવું,
વાત અંતે શ્વાસ લેવાની અને મૂકવાની છે.

About અખિલ સુતરીઆ

મારા વિશે મારે કંઇક કહેવાનું હોય તો, .... થોડુ વિચારવું પડે. મને મારી ઓળખ કરાવે .... એવા એક જ્ણની તલાશમાં છું.
This entry was posted in રોજનીશી ૨૦૦૯. Bookmark the permalink.