બસ …

બસ …

હવે તો બધા આંખ બંધ કરીને લખતા જાય છે …

વિચારોના વંટોળીયામાં શબ્દોની કસુવાવડ થતી જાય છે …

લાગણી લોહીલુહાણ બનતી જાય છે …

કામ કે ધંધા હવે ધંધા વગરના કામ થતા જાય છે. …

ફેસબુક પર પહેલા એક સેકન્ડમાં ફક્ત 3 ન્યુઝફીડ આવતી હતી …

હવે … 13 થી યે વધુ સ્ટેટસ અપડેટ 1 જ સેકન્ડમાં થાય છે …

વ્હાલા ને વ્હાલી મળે કે ન મળે,

વ્હાલાઓ હવે વ્હાલી બની ને વ્હાલાઓને ઉલ્લુ બનાવતા જાય છે …

અરે …. કુછ મીઠા પણ હવે ચિત્ર માત્રથી કરાવાય છે …

કામની વાત કરતાં કરતાં લોકો વહેણમાં વહેતા જાય છે …

લોકોની સાથે સાથે જૂના મિત્રો ય તણાતા જાય છે …

કોને પડી છે … કોણ જીવે છે કે કોણ જૂએ છે કે કોણ વાંચે છે ….

બસ … …

હવે તો બધા આંખ બંધ કરીને લખતા જાય છે ..

About અખિલ સુતરીઆ

મારા વિશે મારે કંઇક કહેવાનું હોય તો, .... થોડુ વિચારવું પડે. મને મારી ઓળખ કરાવે .... એવા એક જ્ણની તલાશમાં છું.
This entry was posted in રોજનીશી ૨૦૦૯. Bookmark the permalink.