જન્મદિને પપ્પા

ગયા જન્મદિને પપ્પાએ આશિર્વાદ આપ્યા હતા,
આજે એ નથી;
પણ એમના આશિર્વાદ અનૂભવી રહ્યો છું.

આંખમાં બે આંસુ અટકી રહ્યા,
પપ્પાની તસવીર એમાં ઝીલાઇ રહી;
એમના મલકાટને સ્મરી રહ્યો છુ.

થોડૂં રડી લઇશ તો,
કદાચ હ્રદય હળવું થાય;
સંસ્મરણોમાંથી પપ્પાનો પ્રેમ વીણી રહ્યો છુ.

જીવનમાં “પહેલી” ઘડિયાળ પપ્પાએ આપી હતી,
સમયનું મુલ્ય સમજવા;
આજે ‘પહેલી’વાર એમના વગર જન્મદિને ‘શૂન્યતા’સમજાઇ.

મૌન સાથે આજે મારી,
મિત્રતા કરાવી;
પપ્પાના આશિર્વાદે.

About અખિલ સુતરીઆ

મારા વિશે મારે કંઇક કહેવાનું હોય તો, .... થોડુ વિચારવું પડે. મને મારી ઓળખ કરાવે .... એવા એક જ્ણની તલાશમાં છું.
This entry was posted in રોજનીશી ૨૦૦૯. Bookmark the permalink.